- топсалы
- Топсалы білезік. этногр. Жалпақ білезіктің ашылып-жабылатын топсасы бар түрі (А.Құралұлы, Ұлттық., 1, 25).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
қаптырма ілгек — (Қарақ.) топсалы ілгек … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаусырмалы ілгек — (Қарақ.) топсалы ілгек … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұтырлық — зат. көне. Соғыс кезінде бұтқа киетін оқ (қылыш) өтпес сауыт. Кеудесіне қола шарайна, сауыт, құрыш көбе, білегіне болат қолдық, аяғына темір тізелік, топсалы б ұ т ы р л ы қ киген жас жігіт қатарласты (М. Мағауин, Аласапыран, 73) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қолдық — I зат. сөйл. Бүркіт балдақ. Бүркіт балдақ немесе қ о л д ы қ – құсбегінің құс ұстап отырған қолы талмас үшін сүйеп отыратын аша ауыз ағаш (Шаңырақ, 423). II зат. көне. Соғыс кезінде қолға киетін, оқ (қылыш) өтпес болат сауыт. Кеудесіне қола… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мәри — зат. көне. Матаның бір түрі. Үкілі жекей тұмақ, құндыз бөрік, м ә р и д е н, шидемнен тігілген, өңірі оқалы, шолақ жең қамзол (М.Мағауин, Аласапыран, 50). Автордың бұрын аз қолданылып немесе тіпті қолданылмай келген: … аймандай оқ, бүкті тоғай,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі